NRC-redacteur Marike Stellinga maakte er een gewoonte van om af en toe ongelijk te bekennen met een “Stondpunt”.
Gelezen: column Marike Stellinga van 27 juni 2025
Ze schrijft: “We bevestigen graag ons eigen gelijk. Psychologen noemen dat een ‘confirmation bias’. We filteren informatie zodat die past in de overtuigingen die we al hebben. Wat ermee in tegenspraak is, dringt vaak niet echt tot ons brein door.
Ik ben daar bang voor. En probeer er op te letten. Want oogkleppen passen niet bij goede journalistiek. Die vereist een open geest. Dus heb ik me voorgenomen tegen de confirmation bias in mijn brein te strijden. Onder andere door me elk jaar voor de zomer af te vragen: waar zat ik fout? Wat zijn mijn stondpunten?”
De term ‘stondpunt’ is een en prachtig woord bedacht door taalkundige Wim Daniëls:
“Standpunten vind ik niet zo heel erg interessant, ik ben meer geïnteresseerd in stondpunten. Stondpunten zijn standpunten die mensen ooit hadden en waarin ze veranderd zijn. Al die standpunten in al die programma’s, dat weten we nu wel, wat was je stondpunt.”
Stellinga zegt nu geen echt ‘stondpunt’ te kunnen ontdekken in haar eigen opinies, “maar een hard binnengekomen besef. Namelijk: de handelsoorlog van Trump ondermijnt de Amerikaanse democratie. We besteden veel aandacht aan de economische gevolgen van Trumps handelstarieven, maar wie louter economisch kijkt, heeft oogkleppen op…
Een senator van de Democraten, Chris Murphy, en Volkskrant-columnist Kustaw Bessems haalden mijn oogkleppen weg. Je moet niet aan economen vragen om een aanval op de democratie te analyseren, schreef Bessems…
Met de hoge heffingen kan Trump macht uitoefenen over Amerikaanse bedrijven, ze tot loyaliteit dwingen. Bedrijven moeten op de knieën bij Trump om te vragen of hij de hoge heffingen voor hen wil verlagen. Landen idem dito. Wie Trump gunstig stemt, de juiste offers brengt, krijgt verlichting. Voor hoe lang is onduidelijk.”
