Ruiterlijke bekentenis van goedkope bevestiging van een vooroordeel.

Gelezen: Volkskrant 19 juli 2025

“…ook ik blies lucht in dat verhaal. Had de lezer toch gelijk, godsamme.”

Het is aanlokkelijk om de hele column te publiceren, maar rechten en zo…

“Of, nou ja, in het kader van full disclosure, de coördinator spoorde me aan te experimenteren met zelfreflectie en transparantie in deze rubriek – twee fenomenen waar journalisten niet per se om bekendstaan…

Na de Tweede Kamerverkiezingen in maart 2021, waarop de woekerende corona-onvrede duidelijk haar sporen had achtergelaten, ging ik naar Drenthe, naar Klazienaveen, Erica en Emmen…”

Voor vox pops van PVV en FvD-stemmers:

“Op het plein waar Thierry Baudet twee weken eerder een menigte had toegesproken, stond ik te wachten op mensen om aan te klampen – ze waren er nauwelijks. Ik citeerde een winkelier die zei: ‘Men is wars van politiek, omdat ze nooit wat aan Den Haag hebben gehad.’ En een vrouw: ‘Ik heb op Geert gestemd. Ik dacht: die kan de boel wel opstoken.’

Trots was ik niet op het stukje. Het klopte allemaal, alles was goed onderbouwd en maatschappelijk relevant gemaakt, maar: het was wel erg zoeken naar de bevestiging van wat je al weet, even wat lokaal ressentiment aangeboord.”

Een lezer schreef dat het vooroordelen bevestigde over het noordelijke en dat 75 procent van de kiezers niet op de radicaal-rechtse partijen stemde. En dan komt de ruiterlijke bekentenis:

“Ik schreef terug dat ik de frustratie begreep, maar verdedigde verder mijn keuzes: ik probeerde juist de oneerlijk verdeelde kansen in Nederland aan te kaarten, niet mensen in Drenthe weg te zetten als achterlijk.

De invloed van media op maatschappij is een glibberig, nauwelijks te meten fenomeen, het zit in zo veel kleine dingen, in de veelheid, de herhaling. Journalisten kunnen daardoor altijd hun macht relativeren – het was maar één stukje, de kop was te scherp, kijk wat we nog meer maken.

Het lijkt me beter, of in elk geval eerlijker en sympathieker, om te zeggen: ja, ook de Volkskrant maakte de kloof soms groter dan nodig, ook ik blies lucht in dat verhaal. Had de lezer toch gelijk, godsamme.”